SANAYİ YANGINLARI : ( TRIANGLE TEKSTİL FABRİKASI YANGINI NEW YORK 1911 )
18 Temmuz 2008 by Ahmet Sertkan
SANAYİ YANGINLARI :
( TRIANGLE TEKSTİL FABRİKASI YANGINI NEW YORK 1911 )
25 Mart 1911 Günü Triangle (Üçgen ) Tisört ve elbise fabrikasındaki yangında çoğunluğu genç kadın ve kızlardan oluşan 147 işçi hayatını kaybetti. Fabrikada 500 çalışan vardı.
Ertesi günlerde New York Times, Mart 28, 1911 baskısında :
“ YANGIN YERİNDE HER TARAF KORKU FİLMİNDEKİ GİBİ “ başlığı ile çıktı.
Ölü sayısının fazla olma sebebi çok açık olarak biliniyor ki; az sayıda kaçış kapısının yetersiz olmasının yanı sıra birde bu kapıların kilitli olmasıdır.
Dumandan etkilenerek ölenlerin yanı sıra solunum zorluğu çekerek kendini boşluğa atarak ölenlerin sayısı da bir hayli fazlaydı.
Amerikan tarihinin kara günlerinden biridir bu yangın ve çok uzun süre hala konuşulmakta ve kötü örneklerden biri olarak gösterilmektedir.
Literary Digest Ocak 1912 “147 ÖLÜ VAR AMA SUÇLU YOK” başlığını attı.
Bizlerin bu örnekten alacağı çok ders olduğu kanısındayım. Amerika gibi gelişmiş ülkeler bu kötü olaylardan her zaman ders almayı bilmişlerdir.
Zamanın yangın müfettişleri fabrika patronunun yeterli güvenlik tedbirlerini aldığını kilitli kaçış kapısı olmadığı raporunu vermişlerdir. Bunun üzerine birçok sivil toplum kuruluşu protesto gösterilerinde bulunmuşlardır.
Protesto fotoğrafları aşağıdadır.
Kanunlar, yönetmelikler, yönergeler, mevzuatlar, yaptırımlar hep böyle olaylardan ders alınarak bir daha olmaması için çıkarılmışlardır.
Alınan bu derslerden faydalanmamak, vurdumduymazlık, boş vermişlik, çıkar ilişkileri, bilimi hiçe sayış, küçük düşünmek, ya da çalışanları düşünmemek ama en önemlisi vicdansızlık nedeniyle yasa ve kuralları hiçe saymak bize düşmemelidir.
Görülüyor ki ölümler sorumsuzluktan ve yasalara uymamaktan ya da yasaların yetersiz kalışlarından olmaktadır. Oysa hangi işi yaparsanız yapın o işin gerekleri belirlenmişlerdir.
Makinelere olmayan, bir işletme nasıl ki çalışamıyorsa yangın önlemlerini almayan bir işletmede çalışmaya hak kazanmamalıdır.
fabrikadan yangın öncesi fotoğraflar aşağıdadır.
MODERN DÜNYADA SORUMLULUKLARINDAN AZ MİKTAR PARA TASARRUFU İÇİN KAÇAN İŞLETME SAHİPLERİ MAALESEF BU YAPTIKLARININ BEDELLERİNİ ÇOK PAHALIYA ÖDEMEK ZORUNDA KALMIŞLARDIR.
Cenaze törenleri ve morg görüntüleri aşağıdadır.
( Bu olayda ölenlere sadece 75 şer dolar tazminat ödenmiştir.)
Zamanın gazete küpürleri
Sorumluluk: 19 Aralık 2007 “Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik” in altıncı ve yedinci maddesinde söyle anlatılmaktadır.
Görev, yetki ve sorumluluk
MADDE 6-
(1) Bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanmasından;
a) Yapı ruhsatı vermeye yetkili idareler,
b) Yatırımcı kuruluşlar,
c) Yapı sahipleri,
ç) İşveren veya temsilcileri,
d) Tasarım ve uygulamada görevli mimar ve mühendisler ile uygulayıcı yükleniciler ve imalatçılar,
e) Yapı yapılmasında ve kullanımında görev alan müşavir, danışman, proje kontrol, yapı denetimi ve işletme yetkilileri,
görevli, yetkili ve sorumludur.
(2) Yangın söndürme ve algılama, duyuru ve acil aydınlatma gibi aktif yangın güvenlik sistemlerinin yeterli olmamasından; projenin eksik veya hatalı olması veya standartlara uygun olmaması hâlinde proje müellifleri ve yapımın eksik veya hatalı olması veya standartlara uygun olmaması hâlinde ise müteahhit veya yapımcı firma sorumludur. Sistemin uygun çalışmaması işletmeden kaynaklanıyor ise, işletmeci kuruluş doğrudan sorumlu olur. Yangın güvenlik sistemlerinin yaptırılmasının gerekli olduğu yapı sahibine yazılı olarak bildirildiği hâlde, yapı sahibi tarafından yaptırılmamış veya standartlara uygun yaptırılmamış ise, yapı sahibi sorumlu olur.
(3) Bu Yönetmelik hükümlerine uyulmaması sebebiyle meydana gelen yangın hasarlarından dolayı;
a) Yapı inşasında yer alan yapı sahipleri, işveren ve işveren temsilcileri,
b) Tasarımda, uygulamada ve denetimde görevli mimar ve mühendisler,
c) Yapı denetimi kuruluşları,
ç) Müteahhitler, imalatçılar ve danışmanları,
kusurlarına göre sorumludur.
(4) Binaların yangın algılama ve söndürme projeleri tesisat projelerinden ayrı olarak hazırlanır. Tahliye projeleri, konutlar hariç olmak üzere, yüksek yapılarda ve yapı inşaat alanı 5000 m2’den fazla olan yapılarda mimari projelerden ayrı olarak hazırlanır. Diğer yapılarda ise, mimari projelerde gösterilir. Projeler; ilgili belediye itfaiye birimlerinin uygun görüşü alındıktan sonra, belediye ve mücavir alan sınırları içerisinde belediyelerce, belediye ve mücavir alan sınırları dışında ise, valiliklerce onaylanarak uygulanır.
(5) Yapı ruhsatı vermeye yetkili merciler; yangın söndürme, algılama ve tahliye projelerinin ve uygulamalarının bu Yönetmelik hükümlerine uygun olup olmadığını denetler.
(6) Sigorta şirketleri, yangına karşı sigorta ettirme talebi aldıkları binalarda, tesislerde ve işletmelerde, bu Yönetmelik hükümlerine uyulup uyulmadığını kontrol etmek mecburiyetindedir.
(7) Yangın güvenliği sistemlerinin teşvik edilmesi için, ilgili kanunlarda belirtilen vergi, resim ve harçlar hariç olmak üzere, kamu kuruluşlarınca proje onay ve denetim hizmetlerinden hiçbir şekilde vize, harç ve benzeri ad altında herhangi bir ücret talep ve tahsil edilemez.
Genel sorumluluklar ve yasaklar
MADDE 7-
(1) Herhangi bir yerde kontrol dışı ateş yandığının veya duman çıktığının görülmesi hâlinde, itfaiyeye haber verilir.
(2) Kamuya açık telefon ve ücretli telefon kabinlerinin içine, karayolları ve otobanların şehir dışındaki uygun yerlerine, kamu binalarının, sitelerin ve diğer kurum ve kuruluşlara ait binaların güvenlik ve kontrol sistemlerinin bulunduğu yerlere, kırmızı zemin üzerine fosforlu sarı veya beyaz renkte “YANGIN 110” yazılması mecburidir.
(3) Yangına müdahaleyi kolaylaştırmak bakımından, itfaiye araçlarının yapıya kolayca yanaşmasını sağlamak üzere, yapıların ana girişine ve civarına park yasağı konulması ve bu hususun trafik levha ve işaretleri ile gösterilmesi şarttır.
(4) Yüksek binalar ile toplam kapalı kullanım alanı 1000 m2’den büyük imalathane, atölye, depo, otel, motel, sağlık, toplanma ve eğitim binalarında, binaya ait yangın tahliye projeleri, bina girişinde ve yangın sırasında itfaiyenin kolaylıkla ulaşabileceği bir yerde bulundurulur. Bu projelerde; binanın kaçış yolları, yangın merdivenleri, varsa itfaiye asansörleri, yangın dolapları, itfaiye su verme ağızları, yangın pompaları ile jeneratörün yeri işaretlenir.
(5) Binada yangın çıkması hâlinde olaya müdahale eden acil durum ekipleri mahalli itfaiye teşkilatı amirinin olay yerine gelmesinden itibaren onun emrine girerler ve ona her konuda yardım etmek mecburiyetindedirler.
(6) Gerek bina acil durum ekiplerinin ve gerekse yangına müdahale eden itfaiye ekiplerinin görev yaptıkları sırada, yetkili itfaiye amirince can ve mal güvenliğini korumak üzere verilecek olan karar ve talimatlar, diğer kamu görevlilerince ve yangın güvenliği sorumlularınca aynen yerine getirilir.
(7) Kamu görevlileri, bina kullanıcıları, bina görevlileri, gönüllü ekipler ve olay yerinde bulunan herkes, itfaiye ekiplerinin görevlerini yerine getirmesine yardımcı olur ve çalışmaları güçleştirici davranışlardan kaçınır.
(8) Koru, park, bahçe ve piknik yerlerinde ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile işleticilere ve vatandaşlara ocak yeri olarak ayrılmış yerler dışında ateş yakmak, ateşle ilgili işler yapmak ve anız yakmak yasaktır. Kâğıt, plastik ve naylon gibi kolay yanan maddeler ile kıvılcımlı küllerin ve sigara izmaritlerinin kapalı mekânlara, kapı önlerine, ormanlık alanlara, otoban, cadde ve sokaklara atılması ve dökülmesi yasaktır.
(9) Araçların, sokak ve caddelerde yangın söndürme cihazlarının kullanılmasını ve itfaiye araçlarının geçişini zorlaştıracak şekilde park edilmesi, itfaiye araçlarına yol verilmemesi, yaya kaldırımını aşacak şekilde tabela ve afiş asılması, sergi açılarak yolun kapatılması ve dar sokaklara araç park edilmesi gibi fiil ve hareketler yasaktır.
(10) Her türlü binada, açık arazide, tesiste, sokakta, caddede, meydan ve alanda bulunan sabit ve seyyar yangın söndürme tesisat ve cihazlarını karıştırmak, bozmak, kırmak sökmek, içine kâğıt ve paçavra gibi yabancı maddeler koymak veya bunları kullanılmayacak hâle getirmek veyahut bozuk bir hâlde tutmak, her ne suretle olursa olsun yangın musluklarının önünü kapatmak, bina önüne ip çekmek, tente asmak ve benzeri hareketler yapmak yasaktır. Yangın söndürücü tesis ve malzeme, amacı dışında kullanılamaz.
(11) Yönetmeliğin bu bölümündeki maddelerinde yer alan yangın güvenliği, itfaiyeye yardım ve yasaklar ile ilgili hususların uygulanmasından; kamu yapılarında binadaki en üst amir, kat mülkiyeti tesis etmiş yapılarda yöneticiler ve site yöneticileri ve diğer binalarda ise, bina malikleri sorumludur.
AMA EN ÖNMELİ KONU ŞUDUR Kİ:
TÜRK CEZA KANUNUNA GÖRE:
VERDİĞİ ZARARLARDAN DOLAYI KANUNLARI BİLMİYORDUM DEMEK MAAZERET DEĞİLDİR.
AHMET SERTKAN
ÇOSB.İTF.AMİRİ
KAYNAKÇA:
http://www.ilr.cornell.edu/trianglefire/narrative3.html
http://www.ilr.cornell.edu:80/trianglefire/photos/photo_enlargements.html
19 Aralık 2007 “Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik
( TRIANGLE TEKSTİL FABRİKASI YANGINI NEW YORK 1911 )
25 Mart 1911 Günü Triangle (Üçgen ) Tisört ve elbise fabrikasındaki yangında çoğunluğu genç kadın ve kızlardan oluşan 147 işçi hayatını kaybetti. Fabrikada 500 çalışan vardı.
Ertesi günlerde New York Times, Mart 28, 1911 baskısında :
“ YANGIN YERİNDE HER TARAF KORKU FİLMİNDEKİ GİBİ “ başlığı ile çıktı.
Ölü sayısının fazla olma sebebi çok açık olarak biliniyor ki; az sayıda kaçış kapısının yetersiz olmasının yanı sıra birde bu kapıların kilitli olmasıdır.
Dumandan etkilenerek ölenlerin yanı sıra solunum zorluğu çekerek kendini boşluğa atarak ölenlerin sayısı da bir hayli fazlaydı.
Amerikan tarihinin kara günlerinden biridir bu yangın ve çok uzun süre hala konuşulmakta ve kötü örneklerden biri olarak gösterilmektedir.
Literary Digest Ocak 1912 “147 ÖLÜ VAR AMA SUÇLU YOK” başlığını attı.
Bizlerin bu örnekten alacağı çok ders olduğu kanısındayım. Amerika gibi gelişmiş ülkeler bu kötü olaylardan her zaman ders almayı bilmişlerdir.
Zamanın yangın müfettişleri fabrika patronunun yeterli güvenlik tedbirlerini aldığını kilitli kaçış kapısı olmadığı raporunu vermişlerdir. Bunun üzerine birçok sivil toplum kuruluşu protesto gösterilerinde bulunmuşlardır.
Protesto fotoğrafları aşağıdadır.
Kanunlar, yönetmelikler, yönergeler, mevzuatlar, yaptırımlar hep böyle olaylardan ders alınarak bir daha olmaması için çıkarılmışlardır.
Alınan bu derslerden faydalanmamak, vurdumduymazlık, boş vermişlik, çıkar ilişkileri, bilimi hiçe sayış, küçük düşünmek, ya da çalışanları düşünmemek ama en önemlisi vicdansızlık nedeniyle yasa ve kuralları hiçe saymak bize düşmemelidir.
Görülüyor ki ölümler sorumsuzluktan ve yasalara uymamaktan ya da yasaların yetersiz kalışlarından olmaktadır. Oysa hangi işi yaparsanız yapın o işin gerekleri belirlenmişlerdir.
Makinelere olmayan, bir işletme nasıl ki çalışamıyorsa yangın önlemlerini almayan bir işletmede çalışmaya hak kazanmamalıdır.
fabrikadan yangın öncesi fotoğraflar aşağıdadır.
MODERN DÜNYADA SORUMLULUKLARINDAN AZ MİKTAR PARA TASARRUFU İÇİN KAÇAN İŞLETME SAHİPLERİ MAALESEF BU YAPTIKLARININ BEDELLERİNİ ÇOK PAHALIYA ÖDEMEK ZORUNDA KALMIŞLARDIR.
Cenaze törenleri ve morg görüntüleri aşağıdadır.
( Bu olayda ölenlere sadece 75 şer dolar tazminat ödenmiştir.)
Zamanın gazete küpürleri
Sorumluluk: 19 Aralık 2007 “Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik” in altıncı ve yedinci maddesinde söyle anlatılmaktadır.
Görev, yetki ve sorumluluk
MADDE 6-
(1) Bu Yönetmelik hükümlerinin uygulanmasından;
a) Yapı ruhsatı vermeye yetkili idareler,
b) Yatırımcı kuruluşlar,
c) Yapı sahipleri,
ç) İşveren veya temsilcileri,
d) Tasarım ve uygulamada görevli mimar ve mühendisler ile uygulayıcı yükleniciler ve imalatçılar,
e) Yapı yapılmasında ve kullanımında görev alan müşavir, danışman, proje kontrol, yapı denetimi ve işletme yetkilileri,
görevli, yetkili ve sorumludur.
(2) Yangın söndürme ve algılama, duyuru ve acil aydınlatma gibi aktif yangın güvenlik sistemlerinin yeterli olmamasından; projenin eksik veya hatalı olması veya standartlara uygun olmaması hâlinde proje müellifleri ve yapımın eksik veya hatalı olması veya standartlara uygun olmaması hâlinde ise müteahhit veya yapımcı firma sorumludur. Sistemin uygun çalışmaması işletmeden kaynaklanıyor ise, işletmeci kuruluş doğrudan sorumlu olur. Yangın güvenlik sistemlerinin yaptırılmasının gerekli olduğu yapı sahibine yazılı olarak bildirildiği hâlde, yapı sahibi tarafından yaptırılmamış veya standartlara uygun yaptırılmamış ise, yapı sahibi sorumlu olur.
(3) Bu Yönetmelik hükümlerine uyulmaması sebebiyle meydana gelen yangın hasarlarından dolayı;
a) Yapı inşasında yer alan yapı sahipleri, işveren ve işveren temsilcileri,
b) Tasarımda, uygulamada ve denetimde görevli mimar ve mühendisler,
c) Yapı denetimi kuruluşları,
ç) Müteahhitler, imalatçılar ve danışmanları,
kusurlarına göre sorumludur.
(4) Binaların yangın algılama ve söndürme projeleri tesisat projelerinden ayrı olarak hazırlanır. Tahliye projeleri, konutlar hariç olmak üzere, yüksek yapılarda ve yapı inşaat alanı 5000 m2’den fazla olan yapılarda mimari projelerden ayrı olarak hazırlanır. Diğer yapılarda ise, mimari projelerde gösterilir. Projeler; ilgili belediye itfaiye birimlerinin uygun görüşü alındıktan sonra, belediye ve mücavir alan sınırları içerisinde belediyelerce, belediye ve mücavir alan sınırları dışında ise, valiliklerce onaylanarak uygulanır.
(5) Yapı ruhsatı vermeye yetkili merciler; yangın söndürme, algılama ve tahliye projelerinin ve uygulamalarının bu Yönetmelik hükümlerine uygun olup olmadığını denetler.
(6) Sigorta şirketleri, yangına karşı sigorta ettirme talebi aldıkları binalarda, tesislerde ve işletmelerde, bu Yönetmelik hükümlerine uyulup uyulmadığını kontrol etmek mecburiyetindedir.
(7) Yangın güvenliği sistemlerinin teşvik edilmesi için, ilgili kanunlarda belirtilen vergi, resim ve harçlar hariç olmak üzere, kamu kuruluşlarınca proje onay ve denetim hizmetlerinden hiçbir şekilde vize, harç ve benzeri ad altında herhangi bir ücret talep ve tahsil edilemez.
Genel sorumluluklar ve yasaklar
MADDE 7-
(1) Herhangi bir yerde kontrol dışı ateş yandığının veya duman çıktığının görülmesi hâlinde, itfaiyeye haber verilir.
(2) Kamuya açık telefon ve ücretli telefon kabinlerinin içine, karayolları ve otobanların şehir dışındaki uygun yerlerine, kamu binalarının, sitelerin ve diğer kurum ve kuruluşlara ait binaların güvenlik ve kontrol sistemlerinin bulunduğu yerlere, kırmızı zemin üzerine fosforlu sarı veya beyaz renkte “YANGIN 110” yazılması mecburidir.
(3) Yangına müdahaleyi kolaylaştırmak bakımından, itfaiye araçlarının yapıya kolayca yanaşmasını sağlamak üzere, yapıların ana girişine ve civarına park yasağı konulması ve bu hususun trafik levha ve işaretleri ile gösterilmesi şarttır.
(4) Yüksek binalar ile toplam kapalı kullanım alanı 1000 m2’den büyük imalathane, atölye, depo, otel, motel, sağlık, toplanma ve eğitim binalarında, binaya ait yangın tahliye projeleri, bina girişinde ve yangın sırasında itfaiyenin kolaylıkla ulaşabileceği bir yerde bulundurulur. Bu projelerde; binanın kaçış yolları, yangın merdivenleri, varsa itfaiye asansörleri, yangın dolapları, itfaiye su verme ağızları, yangın pompaları ile jeneratörün yeri işaretlenir.
(5) Binada yangın çıkması hâlinde olaya müdahale eden acil durum ekipleri mahalli itfaiye teşkilatı amirinin olay yerine gelmesinden itibaren onun emrine girerler ve ona her konuda yardım etmek mecburiyetindedirler.
(6) Gerek bina acil durum ekiplerinin ve gerekse yangına müdahale eden itfaiye ekiplerinin görev yaptıkları sırada, yetkili itfaiye amirince can ve mal güvenliğini korumak üzere verilecek olan karar ve talimatlar, diğer kamu görevlilerince ve yangın güvenliği sorumlularınca aynen yerine getirilir.
(7) Kamu görevlileri, bina kullanıcıları, bina görevlileri, gönüllü ekipler ve olay yerinde bulunan herkes, itfaiye ekiplerinin görevlerini yerine getirmesine yardımcı olur ve çalışmaları güçleştirici davranışlardan kaçınır.
(8) Koru, park, bahçe ve piknik yerlerinde ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile işleticilere ve vatandaşlara ocak yeri olarak ayrılmış yerler dışında ateş yakmak, ateşle ilgili işler yapmak ve anız yakmak yasaktır. Kâğıt, plastik ve naylon gibi kolay yanan maddeler ile kıvılcımlı küllerin ve sigara izmaritlerinin kapalı mekânlara, kapı önlerine, ormanlık alanlara, otoban, cadde ve sokaklara atılması ve dökülmesi yasaktır.
(9) Araçların, sokak ve caddelerde yangın söndürme cihazlarının kullanılmasını ve itfaiye araçlarının geçişini zorlaştıracak şekilde park edilmesi, itfaiye araçlarına yol verilmemesi, yaya kaldırımını aşacak şekilde tabela ve afiş asılması, sergi açılarak yolun kapatılması ve dar sokaklara araç park edilmesi gibi fiil ve hareketler yasaktır.
(10) Her türlü binada, açık arazide, tesiste, sokakta, caddede, meydan ve alanda bulunan sabit ve seyyar yangın söndürme tesisat ve cihazlarını karıştırmak, bozmak, kırmak sökmek, içine kâğıt ve paçavra gibi yabancı maddeler koymak veya bunları kullanılmayacak hâle getirmek veyahut bozuk bir hâlde tutmak, her ne suretle olursa olsun yangın musluklarının önünü kapatmak, bina önüne ip çekmek, tente asmak ve benzeri hareketler yapmak yasaktır. Yangın söndürücü tesis ve malzeme, amacı dışında kullanılamaz.
(11) Yönetmeliğin bu bölümündeki maddelerinde yer alan yangın güvenliği, itfaiyeye yardım ve yasaklar ile ilgili hususların uygulanmasından; kamu yapılarında binadaki en üst amir, kat mülkiyeti tesis etmiş yapılarda yöneticiler ve site yöneticileri ve diğer binalarda ise, bina malikleri sorumludur.
AMA EN ÖNMELİ KONU ŞUDUR Kİ:
TÜRK CEZA KANUNUNA GÖRE:
VERDİĞİ ZARARLARDAN DOLAYI KANUNLARI BİLMİYORDUM DEMEK MAAZERET DEĞİLDİR.
AHMET SERTKAN
ÇOSB.İTF.AMİRİ
KAYNAKÇA:
http://www.ilr.cornell.edu/trianglefire/narrative3.html
http://www.ilr.cornell.edu:80/trianglefire/photos/photo_enlargements.html
19 Aralık 2007 “Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik
