JAPON iTFAİYECİLER -HİKESHİ
30 Aralık 2009 by Ahmet Sertkan
Hikeshi (Samuray İtfaiyeciler)
japonya'da ilk itfaiye teşkilatı 1629 yılında Edo devrinde kurulmuştur. japoncada itfaiyeci Hikeshi diye söylenir. Gerçek ve çağdaş itfaiye teşkilatı İkinci Dünya Savaşından sonra 1948 yıllarında kurulmuştur. Bu tarihe kadar kendilerine özgü tulumbalar kullanmışlardır.
Şimdilerde ise şehir,kasaba ve köylerin tamamında itfaiye teşkşilatlarını kurmuşlardır.894 adet itfaiye karargahı 3598 gönüllü kıtası, 4800 itfaiye binası, 155.000 aktif itfaiyeci ile 920.000 eğitimli gönüllü itfaiyeci bulunmakta,21 000 itfaiye aracı 51 000 arazöz ile hizmet verilmektedir.
Ahmet SERTKAN
Türklerle Japonların birbirine benzediğini hepiniz duymuşsunuzdur. Dillerimiz Ural-Altay dil grubundan gelir. Aile yapıları, ananelerine olan bağlılıkları, büyüklerine gösterdikleri saygı, misafirperverlikleri ve hatta ayakkabılarını kapının dışında çıkarak içeri girmeleri… Peki ama bizim Osmanlı tulumbacılarıyla Japon hikeshilerin benzerlikleri…
Kendine has kıyafetleri ve ritüelleri olan Hikeshilerin hikayesi 17.yüzyılda Japonya’da başladı. Edo döneminde (1603-1868 yılları arasındaki dağılma dönemini kapsamaktadır) üç çeşit hikeshi vardı.
Jobikeshi: Samuray sınıfındandırlar. Şogunun kalesini (ordu komutanı) ve samuray sınıfının evlerini korumakla görevlidir.
Daimyobikeshi: Devlet binalarını ve pirinç ambarlarını korumakla görevli samuraylardır.
Machibikeshi: Alt sınıfın ev ve dükkanlarını koruyan samuray olmayan halk kahramanlarıdır.
Machibikeshi pitoresk kılık kıyafetleri, koşarlı uçarlı, gönül yakan cazibeli taraflarıyla tıpkı tulumbacılar gibi bir halk kahramanlarıdır. Şimdinin Yakuzaları gibi kendilerine ait dövme sahibiydiler. Birçok ukiyoe (ahşab baskı resimleri) konu olmuşlardı. 18. yüzyılda sadece samuray itfaiyecilere has olan Matoi taşıma hakkına sahip oldular. Matoi itfaiye birimleri tarafından kullanılan tanınma ve haberleşme aracıydı. Her istasyonun kendine özel tasarlanmış Matois bulunur ve taşıyana büyük onur verirdi. Matoi taşıyan yanan binanın çatısına çıkar ve hikeshileri yönlendirirdi. Matoi taşıyıcıları yangına yetişmek için birbirleriyle yarışır, zaman zaman kavgalar çıkardı.
Müdahale modern yöntemlerden biraz farklıydı. Genellikle söndürmek yerine yangının yayılmasını önlemek için binalar yıkılırdı. Bunun için tobiguchi adlı uzun kancalara sahiptiler. Eğer yangın önemli bir binada ise kova ve ahşap el pompaları (ryodosui) kullanılırdı. Edo evleri genellikle iki katlıydı. Hikeshi yangına ulaşmak için merdiveni (hashigo) binalara dayar, binaların olmadığı yerlerde ise hikeshi merdiveni kanca ve elleriyle sabit tutar, bir hikeshi merdivene çıkar ve yangın yerini bulmaya çalışırdı. Sashiko adlı çok katmalı bir kimano giyerdiler. Bu hikeshinin ateşe yaklaşabilmesini sağlardı.
TAHTADAN SU POMPASI VE İTFAİYECİ BAŞLIĞI
Gafur ŞENCAN
Kaynaklar
samuraidave.wordpress.com/.../dezomeshiki-firefighting-japanese-style/
1.http://samuraidave.wordpress.com/category/hikeshi/
2. Feuerwehrleute aus aller Welt, Basserman Verlag
japonya'da ilk itfaiye teşkilatı 1629 yılında Edo devrinde kurulmuştur. japoncada itfaiyeci Hikeshi diye söylenir. Gerçek ve çağdaş itfaiye teşkilatı İkinci Dünya Savaşından sonra 1948 yıllarında kurulmuştur. Bu tarihe kadar kendilerine özgü tulumbalar kullanmışlardır.
Şimdilerde ise şehir,kasaba ve köylerin tamamında itfaiye teşkşilatlarını kurmuşlardır.894 adet itfaiye karargahı 3598 gönüllü kıtası, 4800 itfaiye binası, 155.000 aktif itfaiyeci ile 920.000 eğitimli gönüllü itfaiyeci bulunmakta,21 000 itfaiye aracı 51 000 arazöz ile hizmet verilmektedir.
Ahmet SERTKAN
Türklerle Japonların birbirine benzediğini hepiniz duymuşsunuzdur. Dillerimiz Ural-Altay dil grubundan gelir. Aile yapıları, ananelerine olan bağlılıkları, büyüklerine gösterdikleri saygı, misafirperverlikleri ve hatta ayakkabılarını kapının dışında çıkarak içeri girmeleri… Peki ama bizim Osmanlı tulumbacılarıyla Japon hikeshilerin benzerlikleri…
Kendine has kıyafetleri ve ritüelleri olan Hikeshilerin hikayesi 17.yüzyılda Japonya’da başladı. Edo döneminde (1603-1868 yılları arasındaki dağılma dönemini kapsamaktadır) üç çeşit hikeshi vardı.
Jobikeshi: Samuray sınıfındandırlar. Şogunun kalesini (ordu komutanı) ve samuray sınıfının evlerini korumakla görevlidir.
Daimyobikeshi: Devlet binalarını ve pirinç ambarlarını korumakla görevli samuraylardır.
Machibikeshi: Alt sınıfın ev ve dükkanlarını koruyan samuray olmayan halk kahramanlarıdır.
Machibikeshi pitoresk kılık kıyafetleri, koşarlı uçarlı, gönül yakan cazibeli taraflarıyla tıpkı tulumbacılar gibi bir halk kahramanlarıdır. Şimdinin Yakuzaları gibi kendilerine ait dövme sahibiydiler. Birçok ukiyoe (ahşab baskı resimleri) konu olmuşlardı. 18. yüzyılda sadece samuray itfaiyecilere has olan Matoi taşıma hakkına sahip oldular. Matoi itfaiye birimleri tarafından kullanılan tanınma ve haberleşme aracıydı. Her istasyonun kendine özel tasarlanmış Matois bulunur ve taşıyana büyük onur verirdi. Matoi taşıyan yanan binanın çatısına çıkar ve hikeshileri yönlendirirdi. Matoi taşıyıcıları yangına yetişmek için birbirleriyle yarışır, zaman zaman kavgalar çıkardı.
Müdahale modern yöntemlerden biraz farklıydı. Genellikle söndürmek yerine yangının yayılmasını önlemek için binalar yıkılırdı. Bunun için tobiguchi adlı uzun kancalara sahiptiler. Eğer yangın önemli bir binada ise kova ve ahşap el pompaları (ryodosui) kullanılırdı. Edo evleri genellikle iki katlıydı. Hikeshi yangına ulaşmak için merdiveni (hashigo) binalara dayar, binaların olmadığı yerlerde ise hikeshi merdiveni kanca ve elleriyle sabit tutar, bir hikeshi merdivene çıkar ve yangın yerini bulmaya çalışırdı. Sashiko adlı çok katmalı bir kimano giyerdiler. Bu hikeshinin ateşe yaklaşabilmesini sağlardı.
TAHTADAN SU POMPASI VE İTFAİYECİ BAŞLIĞI
Gafur ŞENCAN
Kaynaklar
samuraidave.wordpress.com/.../dezomeshiki-firefighting-japanese-style/
1.http://samuraidave.wordpress.com/category/hikeshi/
2. Feuerwehrleute aus aller Welt, Basserman Verlag
